Powieść opowiada historię Oskara Matzeratha – dziecka dojrzewającego w mieszczańskiej rodzinie niemieckiej w Wolnym Mieście Gdańsku końca lat 30. XX wieku. Oskar jest pod wpływem trzech kultur (kaszubskiej, niemieckiej i polskiej) i zdaje się mieć troje rodziców: Agnes Matzerath (Kaszubkę), Alfreda Matzeratha (jej męża Niemca) i Jana Brońskiego (Polaka, kuzyna i kochanka Agnes). W wieku 3 lat, na znak sprzeciwu wobec otaczającej go rzeczywistości dorosłych, Oskar postanawia przestać rosnąć. Upadek ze schodów powoduje zahamowanie dalszego wzrostu. Tytułowy blaszany bębenek, nieprzypadkowo biało-czerwony, stanowi ważny element komunikacji niedostosowanego chłopca z otoczeniem. Namiętne uderzanie w instrument staje się sposobem na komentowanie otaczającej rzeczywistości. Różnorodną jest forma narracji powieści – narrator występuje zarówno w pierwszej, jak i w trzeciej osobie. Daje to wrażenie, jak gdyby Oskar odcinał się sam od siebie – patrzył na pewne sprawy z dystansu. Na fabułę powieści składają się luźno powiązane ze sobą fragmenty, stanowiące swoistą autobiografię głównego bohatera. Najważniejszym przekazem powieści jest bunt młodego człowieka w skomplikowanym, przechodzącym dynamiczne zmiany świecie. Obserwując świat dorosłych, w mieście ścierających się kultur niemieckiej, polskiej i kaszubskiej bohater powieści nie akceptuje tego, czego jest świadkiem, Czasy Wolnego Miasta Gdańska, okres rozkwitu hitleryzmu i wojna są tylko dalekim tłem (choć mającym silny i dramatyczny wpływ na postawy bohaterów książki). [wikipedia.org]