SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. K. I. Gałczyńskiego w Sokołowie Podlaskim

Książka

W koszyku

oceń

Badyl na katowski wór / Alan Bradley ; przełożył Jędrzej Polak. - Wydanie 1. - Poznań : Wydawnictwo Vesper, 2010. - 362, [1] strona ; 21 cm.

(Flawia de Luce / Alan Bradley ; 2)

Autor

Bradley Alan (1938- ). Autor Polak Jędrzej. Tłumaczenie Bradley Alan (1938- ). Flawia de Luce ;

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież 9-13 lat 14-17 lat

Przynależność kulturowa

Literatura kanadyjska

Temat

Zbrodnia Tajemnica Śledztwo i dochodzenie Osoby zaginione

Gatunek

Powieść przygodowa Kryminał

Czy mordercze lato w bukolicznym Bishop's Lacey dobiegło końca? Kogóż to pochowano na wiejskim cmentarzu przy kościółku św. Tankreda? Czy Flawia zmartwychwstała? Wydarzył się cud! Do Bishop's Lacey zjechało rozklekotanym austinem Zaczarowane królestwo samego Ruperta Porsona! T e g o Ruperta Porsona, który wraz z Wiewiórką Snoddym występuje w telewizji. Jaka szkoda, że Flawia nie ma telewizora! Ma za to do rozwiązania dwie zagadki kryminalne. Jedną z przeszłości, najboleśniejszą, gdyż zginęło dziecko - Robin Ingleby - rówieśnik Flawii, i drugą, najtragiczniejszą, która wydarzyła się na oczach całej wioski. Ma również siostry, Ofelię i Dafne, które należałoby, jak twierdzi ciocia Felicity, "batożyć jak wszystkie dzieci, jeśli nie mają zamiaru wstąpić do palestry lub zająć się polityką, gdyż w takim wypadku należałoby je dodatkowo utopić". Albo otruć czekoladkami z siarkowodorem. Flawia znów ma pełne ręce roboty!

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Oddział dla Dzieci

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-93 poz.3 Prz (1 egz.)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Weed that strings the hangman's bag

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: The weed that strings the hangman's bag.

Recenzje:

Alan Bradley to urodzony w Toronto pisarz. Tworzy książki dla dzieci, ale też słuchowiska radiowe. Zasłynął serią o Flawii de Luce, którą w Polsce wydaje Vesper. Drugim tomem tego cyklu jest „Badyl na katowski wór”.
Flawia odwiedza cmentarz. Przy jednym z grobów spotyka kobietę, której wcześniej nie widziała. Okazuje się, że jest ona asystentką Ruperta Porsona, który znany jest z telewizji. Oboje zajmują się wystawieniem kukiełkowych przedstawień. (...) Właśnie przejeżdżali przez wioskę Flawii, gdy samochód odmówił im posłuszeństwa. Ksiądz i Flawia chcą pomóc gwiazdom. Flawia wskazuje im drogę do warsztatu. Spotykają tam rodzinę, która niedawno straciła syna. Chłopak się powiesił. Dla matki wciąż jest to wielki cios, z którym nie może sobie poradzić. Flawia nie wie jak się zachować. Z jednej strony zaczyna podejrzewać, że było to morderstwo, a nie wypadek lub samobójstwo. Dziewczyna musi jednak poradzić sobie nie tylko z zagadką – chce wesprzeć asystentkę Ruperta, Niallę, musi dalej radzić sobie z okropnymi siostrami, a na dodatek do ich domu przyjechała ciotka Felicity. Nawet przedstawienie kukiełkowe, które wystawiają nowoprzybyli, nie odciąga ją jednak od śledztwa, a wręcz przyspiesza akcję.
Pierwszoosobowa narracja w wykonaniu Flawii jest zachwycająca. Jak na nastolatkę, dziewczyna jest inteligentna, bystra, ironiczna i dość powściągliwa. Niektóre z jej skąpych wypowiedzi poprzedzają długie wywody myślowe, które puentuje dość zdawkowymi wyrażeniami. Na dodatek ma wiedzę związaną z wieloma dziedzinami – nie tylko chemią, którą się interesuje, ale też muzyką.
W tej części dość późno wydarza się coś, co przykuwa uwagę widza. Na początku poznajemy pracowników teatrzyku kukiełkowego, których prywatne sprawy są ciekawe i dość skomplikowane, jednak nie są jeszcze zbyt wciągające. Dopiero później akcja nabiera tempa.
Język jest dość prosty. Ponieważ akcja dzieje się w połowie XX wieku nie jest on ani zbyt naszpikowany archaizmami, ani zbyt współczesny. Mimo wszystko jest on nieco inny niż ten, którym posługujemy się obecnie. Nie przeszkadzają w czytaniu terminy związane z chemią, która jest największą pasją Flawii. W tekście znajdziemy wyrazy napisane kursywą, które dotyczą napisów, tytułów, nazw obcych. Są też przypisy, które ułatwiają polskiemu czytelnikowi odnalezienie się w tym, co chce nam przekazać autor.
Wielkim plusem tej serii jest główna bohaterka. To sympatyczna dziewczyna, która bawi się w detektywa. Czasem miałam wrażenie, że jest nieco aspołeczna, chociaż to akurat może być spowodowane sytuacją w jej domu, gdzie siostry zachowują się, jakby dziewczyna była obca.
Ogólnie książka jest ciekawa, ma interesujący klimat i świetną bohaterkę. To nie tylko książka dla młodzieży. To kryminał, który wciągnie tez dorosłych.
Polecam tym, którzy chcą spędzić miło czas z intrygującą nastolatką. Nie zmarnujecie wieczoru – Flawia wam na to nie pozwoli. Nie zrażajcie się młodym wiekiem detektywa – to kryminał, który warto poznać głównie ze względu na pannę de Luce.